Tegenwoordig blijven verschillende ambachtslieden draaibankvrije technieken toepassen die door de inboorlingen gebruikt werd om ¨gánigos¨ (vaten) te maken. Van de masapé, een donkere modder die ze in het noorden van het eiland verzamelen, modeleren ze door middel van de oprol tecniek het originele figuur (aan de hand van bestaande modellen in musea of privécollecties) die ze willen reproduceren. Als het stuk droog is, wordt er voor het eerst gepolijst met rivierstenen die in water zijn gedompeld en worden er op deze manier de karakteristieke inheemse gravures uitgevoerd zoals: meander, spiralen en rondingen die zich vermengen in bijna oneindige ontwerpen. Na een tweede polijstbeurt met een olieachtige substantie, wordt het stuk tussen 12 en 14 uur gebakken op ongeveer 700 graden temperatuur.

Tegenwoordig gaat de reproductie van inheemse stukken samen met de uitwerking van populair keramiek, waarin de stukken gemaakt worden die nog steeds in de keukens van het eiland worden gebruikt: Broodroosters, stoofschotels, kastanjekokers, vuurpotten en bernegales (potten voor het opslaan van drinkwater). Deze traditionele techniek wordt al zo´n vijf eeuwen op het platteland toegepast en is tot op heden vrijwel onveranderd gebleven.